بنابر نقل مدائني، روزي يكي از اعراب صحرا گرد به خدمت ابو جعفر محمد بن علي آمد و از وي پرسيد: آيا به هنگام عبادت خداوند هيچ او را ديده اي؟ امام پاسخ داد: من چيزي را كه نديده باشم عبادت نميكنم.اعرابي پرسيد: چگونه او را ديده اي؟ فرمود:ديدگان نتوانند او را ديد اما دلها با نور حقايق ايمان او را ميبينند. با حواس به درك نمي آيد و با مردمان قياس نميشود. با نشانه ها شناخته شود و با علامتها موصوف گردد. در كار خود هرگز ستم روا نميدارد. او خداوندي است كه جز او معبودي نيست. اعرابي با شنيدن پاسخ امام باقر (ع) گفت: خداوند خود آگاهتر است كه رسالتش را كجا قرار دهد.