سلام رسول خدا و پاسخ امام باقر (ع)
از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه روزي رسول خدا صلي الله عليه و آله به جابر بن عبدالله انصاري فرمود: جابر! تو آن قدر زنده ميماني تا فرزندم محمد بن علي بن الحسين عليهم السلام را – كه در تورات به «باقر» معروف است – ديدار كني. آن گاه كه او را ملاقات كردي سلام مرا به او برسان.
(سالها گذشت) روزي جابر بر امام زين العابدين عليه السلام وارد شد، (پدرم) محمد بن علي عليهماالسلام نيز در آن جا حضور داشت. جابر به او گفت: پسر جان! جلو بيا، امام باقر عليه السلام جلو رفت. جابر گفت: راه برو! قدري راه رفت. جابر گفت: به خداي كعبه! شكل و شمايل رسول خدا را دارد.(1) سپس روي به علي بن الحسين عليهماالسلام كرد و عرض كرد: اين (پسر) كيست؟
امام فرمود: او پسر و جانشينم محمد باقر عليه السلام است. جابر از جا برخاست، خود را بر روي قدمهاي او انداخت، پاهاي حضرت را ميبوسد و ميگويد: جانم به قربانت اي پسر رسول خدا! سلام پيامبر را بپذير، آن بزرگوار به تو سلام رساند.
چشمهاي امام باقر عليه السلام پر از اشك شد و فرمود: جابر! بر پدرم رسول خدا درود باد مادام كه آسمان و زمين برپايند، و بر تو نيز اي جابر كه سلام آن بزرگوار را به من ابلاغ كردي. (2)
السَّلامُ سَبعُونَ حَسَنَةً؛ تِسعَةٌ و سِتُّونَ لِلمُبتَدي وَ واحِدَةٌ لِلرّادِّ. (3)
سلام داراي هفتاد حسنه است كه شصت و نه تاي آن از آن سلام كننده و يكي از آن، براي پاسخ دهنده است.
"حضرت علي عليه السلام
پاورقي
1- در بعضي از منابع آمده است كه جابر با لمس كردن بدن امام باقر عليه السلام او را شناخت نه با ديدن شكل و شمايل و راه رفتن او، چون كه جابر در آن زمان نابينا بود.
2- بحارالانوار، ج 46، ص 224.
3- همان، ج 73، ص 11.
نويسنده
محمدحسن حائري يزدي