1 - (ابوحمزه ثمالي) آورده است كه: در يكي از روزها در محضر درس امام محمد باقر (ع) بودم، هنگامي كه حاضران رفتند، امام باقر (ع) فرمود:

اباحمزه! از رخدادهايي كه خداوند آن را قطعي ساخته است قيام قائم ماست . هركس در آنچه مي گويم ترديد كند با حال كفر به خدا، او را ملاقات خواهد كرد . آنگاه افزود: پدرم و مادرم فداي وجود گران مايه او بادكه همنام و همكنيه من است و هفتمين امام پس از من . پدرم فداي كسي باد كه زمين را لبريز از عدل و دادميكند همان گونه كه به هنگامه ظهورش از ستم و بيداد لبريز است .

يا اباحمزه! هر كس سعادت ديدار او را داشت و همان گونه كه به پيامبر (ص) و علي (ع) سلام و درودميگويد بر آن حضرت درود گفت و فرمانبردار او گرديد، بهشت بر او واجب ميگردد و هر كس به آن وجود گران مايه سلام نگفت، خداوند بهشت را بر او حرام ساخته و او را در آتش سوزان جاي خواهد داد و چه بدجايي است جايگاه ستمكاران! (1)

2 - بانوي دانش پژوهي كه به (امهاني) شهرت داشت آورده است كه بامدادي بر حضرت باقر (ع) وارد شدم و گفتم: رورم! آيه اي از قرآن شريف، ذهن و فكرم را به خود مشغول داشته و خوابم را ربوده است .

فرمود: (كدام آيه امهاني؟ بپرس!)

گفتم: (اين آيه شريفه كه ميفرمايد: فلا اقسم بالخنس ×الجوار الكنس) (2)

فرمود: (به! به! چه مسئله خوبي پرسيدي، اين مولود گرانمايه اي است در آخرالزمان . او (مهدي) اين عترت پاكاست . مهدي خاندان وحي و رسالت، براي او غيبت و حيرتي است كه گروهي در آن گمراه ميگردند وگروه هايي راه حق و هدايت را مي يابند . خوشا به حالت اگر او و زمان او را درك كني ... و خوشا به حال آنانكه او را درك خواهند نمود). (3)