در حديث جابربن عبدالله انصاري رحمه الله راجع به شكل و شمائل حضرت امام محمد باقر عليه السلام از پيامبر عظيم الشأن اسلام صلي الله عليه وآله روايت مي كند كه آن بزرگوار فرمود: نام حضرت باقر نام من و شمائل او شمائل من است.

در كتاب كشف الغمه درباره ي شكل و شمائل حضرت باقرالعلوم عليه السلام مي نويسد: آن بزرگوار گندم گون متوسط القامه، قوي هيكل، صورت گرد و مدور، ريش مشگي و سياه، پيوسته ابرو، درشت چشم، كشيده بيني، چهره ي مباركش به قدري صاف و درخشنده بود كه گويا: روغن زده بودند.

مابقي شمائل آن حضرت نظير شكل و شمائل پيامبر اكرم اسلام صلي الله عليه وآله بود. دندان هاي مبارك آن حضرت درشت بود موقعي كه آن بزرگوار مي خنديد دندانهايش نظير در و تگرگ نمايان مي گرديد، خنديدن امام محمد باقر عليه السلام به حد قهقه نمي رسيد، موقعي كه خنده ي آن حضرت تمام مي شد مي فرمود:

اللهم لاتمقتني!



[ صفحه 20]



يعني پروردگارا! بر من خشمگين مشو؟

ابن شهر آشوب در كتاب مناقب خود راجع به شكل و شمائل حضرت باقر علوم اولين و آخرين مي نگارد: آن بزرگوار از تمام مردم زمان خود راستگوتر بود و از همه ي آنان باطراوت و زيباتر بود و در بذل و بخشش جان در راه خداي سبحان از همه كس بخشنده تر بود.

نيز در كتاب سابق الذكر مي نگارد: حضرت امام محمد باقر عليه السلام ميانه بالا و باريك قامت و داراي بشره اي لطيف بود موي مجعد و پيچيده، گندمگون، بر چهره ي آن بزرگوار خالي بود، نيز بر بدن مقدسش خالي و نشان قرمزي وجود داشت، صورت مباركش زيبا و نيكو بود و...



[ صفحه 21]