مسعودي در كتاب اثبات الوصيه مي نويسد: موقعي كه روزگار حضرت امام زين العابدين عليه السلام بسرآمد (و در سنه ي - 94 - بنا بر روايتي - 95 - هجري از دنيا رحلت كرد) فرزند خود امام محمد باقر عليه السلام را خواست و او را وصي خويش قرار داد، گروهي از شيعيان خصوصي آن بزرگوار در



[ صفحه 22]



موقع وصيت كردن آن حضرت حضور داشتند حضرت زين العابدين عليه السلام اسم اعظم خدا و ميراثهاي پيامبران عليهم السلام را به امام باقر تسليم نمود.

حضرت سجاد عليه السلام به امام باقر سفارش ناقه ي خود را كرد و فرمود: به آن ناقه رسيدگي كن، علوفه ي آن را آماده نما! پس از من بر پشت آن ناقه سوار مشو و آن را بسفر مبر، بايد در مكان خود باشد.

حضرت علي بن الحسين عليهماالسلام تعداد بيست مرتبه و به قولي بيست و دو مرتبه بوسيله ي آن ناقه بحج رفته بود و يك تازيانه به آن حيوان نزده بود.

موقعي كه حضرت سجاد از دنيا رحلت كرد (و جسد مبارك آن حضرت را در قبرستان بقيع به خاك سپردند) ناقه ي آن حضرت به جانب بقيع خارج شد، گردن خود را بر قبر مبارك آن حضرت مي زد، اشك از چشمانش جريان داشت. امام باقر شخصي را فرستاد تا آن ناقه را به جاي خود بازگردانيد. آن حيوان نيز به سوي بقيع برگشت و اين عمل را سه مرتبه انجام مي داد. سرانجام مدت سه روز بالاي قبر امام سجاد توقف كرد تا هلاك شد.

حضرت امام محمد باقر عليه السلام دستور داد تا گودالي كندند و آن حيوان را در آن دفن كردند!!



[ صفحه 23]