روز شهادت از ايام هفته: روز دوشنبه

روز شهادت از ايام ماه: روز هفتم ماه ذي حجه، به قولي هفتم ربيع الاول، بنا به روايتي هفتم ربيع الثاني.

ماه شهادت: ماه ذي حجه، بقولي ربيع الاول، طبق روايتي ماه ربيع الثاني.

سال شهادت: سال يكصد و چهاردهم هجري، به قولي يكصد و هفدهم، بنا به روايتي يكصد و هجدهم.

محل دفن: مدينه ي طيبه در قبرستان بقيع جنب قبر پدر بزرگوار و جد معظم خود حضرت امام حسن مجتبي عليه السلام واقع شده.

مدت عمر: پنجاه و هفت سال.

مدت امامت: نوزده سال و دو ماه.

قاتل: ابراهيم بن وليد بن بن عبدالملك بن مروان كه آن بزرگوار را بوسيله ي زهر شهيد نمود. بعضي از مورخين مي نگارد:



[ صفحه 161]



وي اين عمل را به دستور هشام بن عبدالملك بن مروان انجام داد.

مسعودي در كتاب اثبات الوصيه مي نگارد: وفات حضرت امام محمد باقر عليه السلام در سنه ي (115) هجري اتفاق افتاد مدت چهار سال كه از زمان امامت حضرت باقرالعلوم عليه السلام گذشت وليد بن عبدالملك از دنيا رفت. مدت سلطنت وليد نه سال و چند ماه بود.

موقعي كه مردم با سليمان بن عبدالملك بيعت كردند امر امامت مخفي و پوشيده شد و شيعه دچار شدت و سختي گرديد.

مدت شش سال و چند ماه كه از زمان امامت حضرت باقرالعلوم گذشت سليمان بن عبدالملك از اين جهان درگذشت و مردم با عمر بن عبدالعزيز بن مروان بن حكم (به فتح حاء و كاف) بيعت نمودند. عمر بن عبدالعزيز بود كه لعن كردن بر اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب عليه السلام را ممنوع كرد.

در آن شبي كه سليمان بن عبدالملك از دنيا رفت حضرت باقر آل محمد صلي الله عليه وآله فرمود: امشب مردي از دنيا رفت كه ملائكه آسمان او را لعنت مي كنند و اهل زمين از براي او گريه مي نمايند؟!