يارانش را به كار و كسب تشويق مي كرد، از شغل آنها مي پرسيد. اگر بيكار بودند، سفارش أكيد مي كرد كه به كاري مشغول شوند70 و مي فرمود:«من كسي را كه كار و كاسبي را رها كرده و به پشت بخوابد و بگويد؛ خدايا روزيم ده،71 دشمن دارم» به يكي از يارانش كه بيكار بود فرمود:«مغازه اي بگير، جلويش را جاروب كن و آب بپاش، بساطي در آن بگستر، چون چنين كني وظيفه ات را انجام داده اي!72» به يارانش سفارش مي كرد كه اگر آب يا زميني را مي فروشند حتماً با پول آن آب



يارانش را به كار و كسب تشويق مي كرد، از شغل آنها مي پرسيد. اگر بيكار بودند، سفارش أكيد مي كرد كه به كاري مشغول شوند.



و زمين بخرند.73 آن گرامي تنها سفارش به كار نمي كرد، بلكه خود نيز به باغ و مزرعه خويش مي رفت و حتي در هواي گرم تابستان، عرق ريزان كار مي كرد. آن حضرت مي فرمود:«دنيا چه ياور خوبي براي طلب آخرت است» و غلامان خويش را به كاري وا مي داشت بر آنها سخت نمي گرفت و آنها را در انجام كار آزاد مي گذاشت، اگر كارشان سنگين و مشكل بود خود نيز به آنها كمك مي كرد و مي فرمود:«هرگاه غلامان خود را به كار مي گيريد، و كار بر آنان سخت است خودتان نيز با آنان كار كنيد».74