از امام باقر (ع) سؤال شد: آيا درست است كه واژه ي شي ء بر خداوند اطلاق شود؟ امام فرمود: بلي، اطلاق لفظ شي ء بر خداوند درست است؛ زيرا اين اطلاق او را از حد تعطيل و تشبيه، بيرون مي آورد؛ [1] يعني واژه ي شي ء بر هر چيزي اطلاق مي شود كه وجود دارد، و اگر اين واژه را نتوانيم درباره ي خدا بكار ببريم، لازمه اش اين



[ صفحه 91]



است كه همواره ساكت بمانيم و راه انديشه را تعطيل اعلام كنيم. از سوي ديگر در معناي شي ء نحوه ي وجود نهفته نيست تا اطلاق آن بر خداوند موجب تشبيه خدا به غير شود.