در بينش امام باقر (ع)، امر به امر به معروف و نهي از منكر ضروريترين گامي است كه بايد در طريق اصلاح جامعه و حتي براي حفظ سلامت و صلاح جامعه، برداشته شود.

مبارزه با كجروي ها و اصلاح مفاسد اجتماعي و جباريت حاكمان، هميشه مستلزم حركت هاي قهرآميز و خونين نيست، بلكه نخست بايد با منطق، اهداف، خواسته ها و ارزش ها را مطرح كرد، و زمينه ي تحول فكري و فرهنگي را پديد آورد و در صورت تأثير نكردن آن، به مواضع قهرآميز روي آورد.

امام باقر (ع) مي فرمايد:

همانا امر به معروف و نهي از منكر، راه انبيا و شيوه ي صالحان است.



[ صفحه 118]



تكليفي است بزرگ، كه همه ي واجبات و ارزش هاي ضروري در پرتو آن تحقق مي پذيرد، و انديشه ها در نتيجه ي آن از گزند خناسان ايمن مي ماند، و راه ها به وسيله ي آن، امنيت پيدا مي كند و روابط اقتصادي سالم شكل مي گيرد و حق مظلومان از ظالمان، باز گرفته مي شود. زمين آباد مي گردد و از دشمنان انتقام گرفته مي شود و كارها سامان مي يابد. [1] .

و مي فرمود: بد جامعه اي است آن جامعه اي كه امر به معروف و نهي از منكر را ارج ننهد و با ديد عيبجويي به آن نگاه كند! [2] .