آن بزرگوار، يارانش را به همدردي و برادري و نيز ياري مسلمانان سفارش مي كرد و مي فرمود: «دوست داشتني ترين كارها نزد خدا اين است كه مسلماني، شكم مسلماني را سير كند، غمش را بزدايد و دينش را ادا كند».47 با همه مهربان بود.48 حتي با كساني كه نسبت به او رفتار بدي داشتند، از بد كاران در مي گذشت،49 اگر نيمه شب مهماني مي رسيد با مهرباني در برويش باز مي كرد و در باز كردن بار و بنه اش به او كمك مي كرد،50 در تشييع جنازه مردم عادي شركت مي كرد،51 لغزشهاي ياران



را ناديده مي گرفت52 و مي فرمود:«اصلاح امور زندگي و روش برخورد با مردم چون پيمانه پري است كه دو سوم آن زيركي و يك سوم آن گذشت است».53



از تحقير مسلمانان نهي مي كرد و به غلامان و كنيزانش مي فرمود: «گدايان را گدا نناميد و آنها را با اين نام نخوانيد، بلكه آنان را به بهترين نامهايشان صدا بزنيد».54



در أمر اصلاح جامعه و جلوگيري از فساد و تنبيه بدكاران، تلاش مي كرد آنگاه كه از دزدي افرادي آگاه شد، به غلامانش دستور داد. آنها را گرفتند و به والي مدينه تحويل دادند و اموال دزديده



آنگاه كه از دزدي افرادي آگاه شد، به غلامانش دستور داد. آنها را گرفتند و به والي مدينه تحويل دادند و اموال دزديده شده را خود به صاحبان آنها برگرداند.



شده را خود به صاحبان آنها برگرداند.55 ياران و همراهان را غذا مي داد و چون كمي از آنان فاصله مي گرفت در برخورد مجدد با آنان چنان احوال پرسي مي كرد كه گويا مدتها است آنها را نديده است.56