امام باقر (ع) عدالت اجتماعي را از عوامل مهم دستيابي جامعه به تعادل اقتصادي مي داند و مي فرمايد:

به راستي ميدان پر بركت عدل چقدر گسترده و فراگير است! زماني كه فرمانروايان بر مردم به عدل فرمانروايي كنند، عموم مردم به غناي اقتصادي و آسايش دست مي يابند [1] .

در اين نگرش، ريشه ي بسياري از ناهنجاري هاي اقتصادي جوامع و علت پيدايش طبقات تهيدست و نيازمند، نبودن عدالت و برنامه هاي عادلانه در كار فرمانروايان دانسته شده است.