با مرگ يزيد بن عبدالملك برادرش هشام بن عبدالملك در سال 105 ه در حالي كه 38 سال از عمر او مي گذشت بر مسند خلافت نشست.

فرمانروايي او 19 سال و 7 ماه به طول انجاميد و سرانجام در سال 125 ه مرگش فرا رسيد. [1] .

طولاني بودن مدت حكومت هشام خود مي تواند ترسيم كننده ي دوران استبداد و ژرفاي فجايعي باشد كه در اين دوره به وسيله ي او و همدستان امويش صورت گرفته است؛ زيرا حكومت هاي فاسد و غير الهي، هر چه بيشتر تداوم يابد، سلطه و جباريتشان بر خلق، ابعاد گسترده تري پيدا مي كند.

او مردي خشن، درشتخو و مال اندوز بود. [2] بخل، ستمگري، سخت دلي و بي عاطفگي او بيش از هر خصلتش رخ مي نمود. [3] .