ابوثمامه گويد: حضور امام باقر (ع) رسيدم و عرض كردم: فدايت شوم! من مردي هستم كه مي خواهم در مكه اقامت گزينم، ولي يكي از پيروان مذهب مرجئه [1] از من طلبكار است و من به او مديون مي باشم. نظر شما چيست؟ (آيا بهتر است كه به وطنم بازگردم و بدهكاريم را به آن مرد بپردازم، يا با توجه به اين كه مذهب آن مرد مذهب باطلي است، مي توانم پرداخت بدهي خود را به تأخير انداخته، همچنان در مكه بمانم؟)

امام فرمود: به سوي طلبكار بازگردد و قرضت را ادا كن و مصمم باش به گونه اي زندگي كني كه هنگام مرگ و ملاقات خداوند، طلبي از ناحيه ي ديگر بر عهده ي تو



[ صفحه 224]



نباشد؛ زيرا مؤمن هرگز خيانت نمي كند. [2] .