زاهد نمايان و تنگ نظراني كه عبادت و تقوا را در انزوا و كسالت و جمود مي بينند و با ترك شؤون زندگي و رفتارهاي اجتماعي درصدد راهيابي به مقامات معنوي هستند! واقعيات حيات را ناديده گرفته و به جاي پيروي از تماميت وحي، تشخيص هاي نادرستشان را، ملاك حق مي شمرند، تشكيل زندگي خانوادگي را مانع وصول به حق پنداشته و رعايت حقوق و نيازهاي طبيعي و واقعي همسران را در خور دنياگرايان مي دانند! و در جهت ضديت با فطرت و طبيعت و نظام هستي بر مي خيزند، اما در مكتب اهل بيت (ع) و زندگي امام باقر (ع) اثري از اين گونه حركت ها نيست، بلكه هر حقيقتي در جاي خود مورد توجه قرار گرفته است. از آن جمله نيازهاي روحي همسران است كه معولا در نگاه انسان هاي سطحي مورد غفلت و بي مهري قرار مي گيرد، ولي در زندگي امامان (ع) به عنوان يك واقعيت مورد توجه بوده است.

گروهي از مردم به حضور امام باقر (ع) رسيدند، در حالي كه امام خضاب [1] كرده بود.

تازه واردان، از علت خضاب كردن آن حضرت، جويا شدند.

امام عليه السلام فرمود: چون زنان از آراستگي شوهر خويش شادمان مي شوند، من براي همسرانم خضاب كرده و خود را آراسته ام. [2] .



[ صفحه 225]