هـدف از خـلقـت بـشـر، رسـيـدن بـه مقام بندگي و عبوديت است تا شايستگي (خليفة الله ) شدن بـيـابـد و مظهر حق شود؛ چه اينكه خداي تعالي به هنگام اراده خلقت آدم فرمود: (اِنّي جاعِلٌ فِي الاَْرْضِ خَليفَةً).(1)

من در زمين جانشيني قرار خواهم داد.

و درجاي ديگر فرمود:

(وَما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالاِْنْسَ اِلاّ لِيَعْبُدوُنِ).(2)

و من جن و انس را جز براي بندگي خويش نيافريدم .

پس عبوديت مجراي رسيدن به خلافت خدا و مظهر خدا شدن است . از آنجا كه بشر در پيمودن اين راه مـحـتـاج بـيانگر راه و اسوه و نمونه است ، خداوند پيامبران را فرستاد تا هم بيانگر راه حق باشند و هم اسوه حق پويان . دراين مورد نيز خداوند تعالي مي فرمايد:

(وَما اَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ اِلاّ بِلِسانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ).(3)

وماهيچ رسولي را نفرستاديم جز به زبان قومش تا دين را براي آنان بيان كند.

ودر كلام ديگري مي فرمايد:

(اوُلئِكَ الَّذينَ هَدَي اللّهُ فَبِهُداهُمُ اقْتَدِهْ).(4)

(آنان (پيامبران ) كسانيند كه هدايتشان كرديم ، پس به هدايت آنان اقتدا كن .)

بـا رحـلت رسـول اكـرم (ص ) گـرچـه نبوت پايان پذيرفت ولي وظيفه تبيين دين واسوه خلق بـودن هـمـچـنان پابرجا بوده و بايد از جانب خداوند، افرادي برگزيده براي تصدي اين مقام مـعـيـن مـي شـدنـد و امـامـان دوازده گانه به منظور بيان دين و اسوه عيني هدايت از جانب خداو به وسـيـله پـيـامـبر معين شدند. كساني كه آيه تطهير برپاكي و طهارت آنان شاهد و حديث شريف ثـقـليـن مـؤ يـّد هـمـراهـي آنـان بـا قـرآن بـه عـنـوان هـدايـتگران علمي و عملي جامعه و اسوه هاي كامل بندگي بود، به عنوان امام و رهبر به جامعه اسلامي معرفي شدند.