امـامـان عـليـهـم السـلام بـه عـنـوان مـبـارزاني بزرگ در راه اعلاي كلمه توحيد و استقرار حكومت اسـلامـي ، از هـنـگـام رحـلت پـيـامـبـر صـلي الله عـليـه و آله مـبـارزه دامـنـه داري را بـراي تـشـكـيـل حـكـومـت و بـه دسـت گرفتن زمام رهبري ، هدايت و امامت جامعه اسلامي شروع كردند واين مـبـارزه بـه تـنـاسـب اوضـاع و شـرايط، از فراز و نشيبها و وجهه هاي گوناگوني برخوردار بـود، از هـمين رو مي بينيم كه مبارزات امامان فقط مبارزه علمي ، كلامي و اعتقادي نبود همچنان كه مبارزه مسلحانه صرف همچون مبارزات سادات حسني يا جناب زيدو ديگران نيز نبود بلكه مبارزه آنان يك مبارزه همه جانبه براي ايجاد حكومت بود كه با توجه به شرايط و ظواهر گاهي تحقق آن حكومت را در آينده كوتاه مدت پيش ‍ بيني مي كردند وگاهي ميان مدت وگاهي نيز براي آينده اي طولاني كار مي كردند.