راه تقرب به پروردگار
امام باقر (ع) مي فرمايد:
هنگامي كه پيامبر اكرم (ص) به معراج و سير آسماني برده شد به پروردگار خويش عرض كرد:
پروردگارا! مؤمنان نزد تو چگونه هستند؟
خداوند فرمود: اي محمد... انجام واجبات و تكاليف ضروري، محبوبترين چيزي است كه بندگان به وسيله ي آن خود را به من نزديك مي كنند و پس از آن نوافل و اعمال مستحبي موجب مي شود كه من ايشان را دوست بدارم. و هر گاه بنده اي را دوست بدارم گوش و چشم و زبان و دست او مي شوم (يعني اعضاي او الهي مي شوند و جز در راه خدا نمي روند و آنچه را كه دريافت كنند با بينش و بصيرت الهي خويش، حقيقت و ژرفاي آن را تشخيص مي دهند) اين گروه از بندگان اگر دعا
[ صفحه 289]
كنند، اجابت مي كنم و اگر درخواست كنند به ايشان عطا خواهم كرد. [1] .
پاورقي
[1] الباقر (ع): لما اسري بالنبي صلي الله عليه و آله قال: يا رب ما حال المؤمن عندك؟ قال: يا محمد... ما يتقرب الي عبد من عبادي بشي ء احب الي مما افترضت عليه و انه ليتقرب الي بالنافلة حتي احبه فاذا احببته كنت اذا سمعه الذي يسمع به، و بصره الذي يبصر به، و لسانه الذي ينطق به، و يده الذي يبطش بها، ان دعاني اجبته، و ان سألني اعطيته. اصول كافي 2 / 352.