زندگي در حد كفاف
امام باقر (ع) از رسول خدا (ص) نقل كرده است:
خداوند فرموده است: از جمله اوليا و بندگان محبوب من كه مورد غبطه و حسرت ديگران قرار مي گيرند، كسي است كه از نظر امكانات و دارايي و مظاهر زندگي سبكبار است. بهره اي ژرف از نماز دارد و عبادت پروردگارش را در نهان به خوبي انجام مي دهد، در ميان مردم ناشناخته زندگي مي كند و روزيش به اندازه ي كفاف او است و بر اين حد ميانه ي اقتصادي صبر مي كند و در ميدان تمنيات و آرزوهاي دنيوي زاهدانه حركت مي كند. ميراثش اندك و گريه كنندگان بر او نيز كمند! [1] .
(يعني؛ مال و فرزندان زيادي از خود بر جاي نگذاشته است تا گريه كنندگان زيادي داشته باشد).
پاورقي
[1] سمعت أباجعفر (ع) يقول: قال رسول الله (ص): قال الله عزوجل: ان من اغبط اوليائي عندي رجلا خفيف الحال، ذا حظ من صلاة، احسن عبادة ربه بالغيب، و كان غامضا في الناس، جعل رزقه كفافا، فصبر عليه، عجلت منيته فقل تراثه و قلت بواكيه. اصول كافي 2 / 140.