مسؤوليت در برابر جامعه
انسان مؤمن نمي تواند در برابر نيازهاي جامعه و مشكلات ديگر مؤمنان بي تفاوت باشد.
ابوحمزه مي گويد: به امام باقر (ع) عرض كردم:
چه مي فرماييد درباره ي مسلماني كه به ديدن مسلمان ديگر مي رود و او در منزل است، از او اجازه ي ورود مي خواهد ولي اجازه نمي دهد و حتي از خانه سر بيرون نمي آورد؟
امام فرمود:
اي ابوحمزه، هر مسلماني كه به نياز مسلمان ديگر پاسخ ندهد و چهره از او پنهان بدارد، مورد لعنت خدا خواهد بود، تا زماني كه آن دو يكديگر را ملاقات كنند (يعني مسلمان خواهان ملاقات به درخواست خود برسد).
ابوحمزه مي گويد به امام عرض كردم: به راستي در لعنت خدا خواهد بود تا زماني كه ملاقات صورت پذيرد! (هر چند اين ملاقات خيلي دير انجام پذيرد يا اصلا صورت نگيرد!).
امام فرمود: بلي اي ابوحمزه! [1] .
پاورقي
[1] عن أبي حمزة، عن أبي جعفر (ع) قال: قلت له: جعلت فداك ما تقول في مسلم اتي مسلما زائرا ( او طالب حاجة) و هو في منزله، فاستأذن عليه فلم يأذن له و لم يخرج اليه؟ قال: يا أباحمزة أيما مسلم اتي مسلما زائرا او طالب حاجة و هو في منزله فاستأذن له و لم يخرج اليه لم يزل في لعنة ا لله حتي يلتقيا فقلت: جعلت فداك، في لعنة الله حتي يلتقيا؟ قال: نعم يا أباحمزة. اصول كافي 2 / 365.