يكي از مسايل مهم اجتماعي، شناخت شيوه ي دوستيابي و برقرار ساختن روابط صحيح اجتماعي با مردم است.

امام باقر (ع) مي فرمايد:

هيچ چيز به اندازه ي احسان و خدمت و نيكي به برادران (ايماني و اجتماعي) در



[ صفحه 310]



ايجاد الفت و جاذبه مؤثر نيست. [1] .

يعني بالاترين كشش ها و جاذبه ها در خدمت نيكي كردن، نهفته است و كساني كه شيفته ي انس با ديگران و جلب محبت و اطمينان ايشانند بايد از راه احسان به آنان وارد شوند.

در روايتي ديگر چنين آمده است:

در دنيا هيچ چيز به اندازه ي احسان و نيكوكاري به برادران (برادران ديني و اجتماعي)، به مدد و ياري انسان نمي آيد. [2] .

يعني اين نيكي به مردم است كه در حساسترين لحظات، بازتاب آن شامل خود انسان مي شود و آنگاه كه نياز و گرفتاري پديد مي آيد، همان احسان ديدگان به ياري وي مي آيند.