خداوند متعال در قرآن به سست ايمان ها و اهل گناه هشدار داده و به پيامبر (ص) امر كرده است كه به آنان بگويد:



[ صفحه 320]



خداوند مي تواند عذاب سختي را از بالاي سر و يا زير گام هايتان براي شما بفرستد و يا اين كه لباس اختلاف و تفرقه بر اندام شما بپوشاند و گروهي از شما را به عذاب و ناراحتي از سوي گروه ديگر مبتلا سازد. [1] .

امام باقر (ع) در بيان معنا و مصداق اين آيه مي فرمايد:

منظور از اختلاف، اختلاف ها و مشاجره هاي ديني است، كه گروهي به گروه ديگر مي تازد و طعن مي زنند و منظور از عذاب برخي گروه ها به وسيله ي گروه ديگر اين است كه اين گروه ها به خاطر اختلاف نظر به جان هم افتاده و يكديگر را مي كشند و همه ي اين ها در مورد اهل قبله (مسلمانان) است. [2] .

اين هشداري به ملت هاي مسلمان مي باشد كه مبادا به انحراف و گناه تن دهند زيرا مخالفت با رهنمودهاي خداوند يكي از پيامدهايش تضادها و درگيري هاي اجتماعي است.

در اين جا تحقيق خود درباره ي زندگي سراسر نور و رحمت امام باقر (ع) به پايان مي رسانيم. در حالي كه به كاستي هاي خود اقرار داريم و اميدواريم كه خداوند كاستي هاي ما را جبران كرده و اهل انديشه و نظر در ژرفا بخشيدن به اين نگرش ها و پژوهش ها همت گمارند.