انديشه زلال ديني يعني هم رنگ شدن با انديشه وحي دين كه دو منبع منبع امكان پذير است. اين دو منبع دو كوثر هستند كه از يك حقيقت سرچشمه مي گيرند. و در واقع يك حقيقتند به دو تجلي.

شناخت دين از غير عترت اگر به عترت و قرآن پايان نيابد، شناخت دين نخواهد بود. اگر كسي مي خواهد دين شناس باشد، بايد قرآن را صحيح و درست بفهمد، و نيز آثار عترت، گفتار و سيره و رفتار عترت را به صورت عميق و ژرف آگاهي يابد. در غير اين صورت فهم صحيح دين بر وي ممكن نخواهد بود. هر آنچه به عنوان دين بياموزد پنداري بيش نخواهد بود.

فهم صحيح دين در محورهاي اعتقادي؛ يعني توحيد و باور معاد و رهبري و رسالت و ساير محورهاي پايه اي، اخلاقي و رفتاري. فهم صحيح دين؛ يعني فهم دين در ابعاد متفاوت فردي، اجتماعي، خانوادگي، سياسي، فرهنگي و اقتصادي. زيرا دين فراگير است؛ تمام شؤون زندگي دنيايي و آخرتي انسان را فرا مي گيرد.

فهم صحيح دين؛ يعني تمام شؤون حقوقي و روابط اجتماعي بر اساس ضوابط دين تنظيم نمودن. اگر چنين ارزشي براي جامعه فراهم شد، زمينه بالندگي و پويندگي آن جامعه فراهم است. جامعه بر اساس انديشه هاي زلال وحياني قرآن و عترت جامعه پويا و فرهنگ متعالي، غني و تمدن آفرين است. جامعه بر اساس وحي قرآن و عترت جامعه عزت مند و سربلند و سلطه ناپذير است. جامعه مستقل و پرتلاش در فرايندهاي فرهنگي و اقتصادي و اجتماعي و سياسي خواهد بود.



[ صفحه 122]