از اين رو اهميت سيره نگاري نيز شفاف مي گردد كه تحقيق در سيره امامان بسي با اهميت و از ژرفاي عميق بهره ور است. بايد از اوضاع زمان امامان پژوهش صحيح و كافي شكل گيرد، تا بتوان از سيره و رفتارهاي اجتماعي امامان تحليل صحيح ارائه داد. بدون تحقيق وسيع از اوضاع و جريان هاي اجتماعي امامان هيچ گاه تحليل صحيح و پايه نهاده شده بر واقعيت هاي اجتماعي ممكن نخواهد بود.

اين برداشت كه امامان از جريان هاي اجتماعي بدور بودند و افرادي منزوي، به زهد و پارسايي و نيز احيانا بيان احكام شريعت الهي مي پرداخته اند، برداشت ناروا و ستمي ناپسند بر عترت آل رسول صلي الله عليه و آله و سلم است.

زيرا كه آنان بيشترين نقش را در به حركت در آوردن جريان هاي اجتماعي حق مدار، به عهده داشتند. آنان هماره با جريان هاي اجتماعي باطل گرا در چالش بودند. زندگي پر ثمر عترت، هماره با نقش آفريني و نيز پديدار ساختن جريان هاي اجتماعي بوده است. به نظر مي رسد اين بعد از زندگي و رفتار آنان، با اين كه از اهتمام فراوان بهره مند است، كمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است.

هنگامي كه آنان پديدآورندگان جريان هاي اجتماعي باشند، تحليل موضع گيري هاي اجتماعي آنان وابسته به آشنايي از زمان امامان دارد. بايد زمان آنان از لحاظ فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي، سياسي و جريان هاي اجتماعي همين فرايندها مورد تحقيق و دقت قرار گيرد؛ تا توان تحليل موضع گيري هاي رهبراني چون عترت آل رسول صلي الله عليه و آله و سلم فراهم گردد. اين نكته آشنايي با زمان هاي هر امام را در تحليل موضع گيري هاي آن امام بايسته مي نمايد.



[ صفحه 135]