رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم در حديثي دستور به نگارش دانش مي دهد، اكتبوا هذا العلم. [1] «اين علم را بنگاريد.» در هنگام فتح مكه وقتي ابوشاة درخواست نمود كه فرمايش حضرت را براي وي بنگارند حضرت دستور داد كه براي وي بنويسند، اكتبوا لابي الشاة. [2] و نيز عبدالله بن عمر از رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم مي پرسد مطالبي كه نمي توانيم حفظ كنيم مي توانيم بنويسيم، جواب مي دهد آري، بلي اكتبوها. [3] .

همچنين حضرت به عبدالله بن عمر مي فرمايد از دهان من جز حق بيرون نمي آيد، بنويس، اكتب فو الذي نفسي بيده ما خرج مني الا الحق. [4] در حديث ديگر به اميرالمؤمنين مي فرمايد: آنچه من املا مي كنم شما بنويس، يا علي اكتب ما أملي عليك. [5] .



[ صفحه 156]



علاوه بر اينها احاديث فراوان از رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم در هنگام زندگي اش نوشته شده و باقي مانده اند. كه نامه هاي حضرت به سران كشورها و به كارگزاران خودش بخشي از آنهاست. در تحقيق از ارزنده مكاتيب الرسول تعداد 185 نامه ي مستند ارائه شده است، كه رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم آنها را به سران كشورها و نيز امرا و كارگزارانش نگاشته است [6] نامه هاي حضرت كه مملو از احكام و معارف و دستورات حكومتي مي باشند، چه تفاوتي با احاديث نبوي دارند؟!

در نامه اي به عمرو بن حزم استاندار نجران مي نگارد، يعلم الناس القرآن و يفقههم فيه و ينهي الناس فلا يمس احد القرآن الا و هو طاهر. [7] .

در نامه ديگر در مورد وضو آمده، يأمر الناس باسباغ الوضو وجوههم و ايديهم الي المرافق و ارجلهم الي الكعبين و ان يمسوا رؤوسهم كما امر الله. [8] در نامه ديگر به استاندار يمن نصاب زكات را مشروح بيان مي كند. [9] .