برخي بر اين پندارند كه تعداد احاديث ساختگي اندك و انگشت شمارند. ليكن واقعيت امر ديگري است. حجم احاديث ساختگي ده ها برابر از احاديث صحيح و مستند در دسترس، فزوني دارد. فرصت سازان فرهنگي با فرصت سازي و با حمايت دستگاه حكومتي ميدان دار اين صحنه شده و تا توانستند جولان داده اند. به گونه اي كه برخي از افراد دروغ پرداز ده ها بلكه هزاران حديث دروغين ساخته و به زبان شخصيت هاي ديني آويخته اند.

در تحقيقات ارائه شده از دروغ پردازان، آنان از تعداد بيست حديث تا بيست هزار حديث و يا بيشتر نيز جعل و منتشر ساخته اند. چنان كه عمرو بن شاكر 20 حديث ساخته، حسن بن عدوي و محمد يونس هر كدام هزار حديث، ابوعلي احمد جويباري، احمد بن محمد مروزي، صالح بن احمد قيراطي هر يك ده هزار حديث! عثمان بن مقسم بيست و پنج هزار حديث! محمد بن عمر واقدي سي هزار حديث! خلاصه تنها از 42 نفر دروغ پرداز در مجموع چهارصد و هشت هزار و ششصد و هشتاد و چهار حديث [1] .



[ صفحه 159]



جعل و منتشر ساخته اند!

برخي ارقام از اين رقم ها نيز فزوني مي يابد. كه عمرو بن هارون بلخي هفتاد هزار حديث ساخته و منتشر مي نمايد. [2] حافظ بن احمد از ابن زباله صد هزار حديث ضبط مي كند و هنگامي كه متوجه مي شود وي دروغ پرداز و جاعل حديث است، آنها را رها مي كند. [3] .

همچنين آمار ارقامي كه مؤلفان كتاب هاي حديثي اعتراف مي كنند. مانند مسلم، بخاري و... كه اين مقدار حديث صحيح به نظر آنان، از ميان چه تعداد حديث انتخاب شده است، گواه ديگري بر اين مدعا مي باشد. اعتراف هاي آنان اين گونه مي باشد:

ابوداود (مؤلف سنن) مي گويد من چهار هزار هشتصد حديث را از ميان پنجاه هزار حديث برگزيده ام. بخاري (مؤلف صحيح بخاري) مي گويد تعداد دو هزار و هفتصد و شصت و يك حديث غير تكراري را از ميان شصت هزار حديث انتخاب نموده اند. يعني بقيه شصت هزار از ديدگاه وي مجعول و ساختگي بوده اند! و نيز حسين بن مسلم (مؤلف صحيح مسلم) مي گويد چهار هزار حديث صحيح مسلم را از ميان سي هزار حديث انتخاب نموده ام. احمد بن حنبل (مؤلف مسند) مي گويد سي هزار حديث را از ميان هفتصد و پنجاه هزار حديث برگزيده ام. فرات كوفي مي گويد سيصد هزار حديث تفسيري و فقهي را از ميان يك ميليون و پانصد هزار حديث انتخاب نموده ام. [4] .

آيا اين آمار و ارقام هشدار آور نيست؟! آيا اين آمار نشانگر حجم



[ صفحه 160]



تهاجم فرهنگي و بحران آفريني فرهنگي بعد از رحلت رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم نمي باشد؟! آيا هدف اين پديده ي ضد فرهنگي اين نيست كه فرهنگ غني قرآن وعترت را از هر جانب دور زده و مورد تهاجم قرار دهد؟! و آيا دروغ پردازي در اين حجم گسترده از زبان رسول الله و ديگر شخصيت هاي ديني بدون حمايت نظام حاكم ممكن است؟! دست سياست به خصوص حزب عثمانيه از اين هجمه چه اهدافي را دنبال مي نموده است؟!