خطر كژراهگي ها هماره صراط مستقيم را تهديد مي نمايد. در كنار صراط مستقيم كه يك بزرگراه بيش نيست، بي شمار بي راهگي و كژراهگي وجود دارد. انسان فرزانه آن است كه در مرحله نخست تلاش كند خود را در مسير صراط مستقيم قرار دهد. آنگاه تلاش دوم نمايد تا هماره در صراط مستقيم در حركت باشد. از راهي كه وي را به مقصد مي رساند انحراف حاصل ننمايد. زيرا در رسيدن به مقصد تداوم پيمودن صراط مستقيم شرط است. در غير اين صورت يك لحظه غفلت و اندكي انحراف از آن، مسير را به بي راهگي خواهد كشاند. قرآن و عترت يك صراط مستقيم هستند، كه پيروان خويش را به مقصد مي رسانند. بريدن از هر يك از اين دو، بي راهگي است كه خطرها در پي دارد.

براي مصونيت از اين خطرها رهنمون عترت تبيين صراط مستقيم است. عترت در طول تلاش فرهنگي خويش كوشيده تشكل همسوي عترت را ساماندهي فرهنگي نمايد و تشيع را از خطر كژراهگي ها هشدار دهد. عترت در فرايندهاي گوناگون و عرصه هاي متفاوت فرهنگي هواداران خويش را غني و پر بار ساخته است.

بر اين اساس پيمودن راه عترت و هوادار عترت شدن آن گونه آسان نيست، كه هر كس با زبان مدعي باشد. بلكه شرايط بس ويژه و منضبط دارد. هر كس از آن دايره پاي بيرون نهد از زمره پيروان عترت نخواهد بود. فرياد رساي عترت است كه از گروه هاي منحرف كه خود را منسوب به عترت مي دانند بي زاري مي جويند. تشكل همسوي عترت را در تحت ضوابط و شرايط قرار مي دهند. بر پيروان خود بايسته مي كنند تا آن شرايط



[ صفحه 223]



و ويژگي ها را فراهم سازند و تا آن ويژگي ها فراهم نشود، نبايد خويشتن را شيعه و پيرو عترت قلمداد نمايند.

در اين فرصت برخي ويژگي هاي هواداران عترت و شيعه كه از زبان باقر العلوم عليه السلام فرهنگ سازي شده است، مي پردازيم تا با الگوگيري از رهنمون هاي وحياني حضرت، مشعلي در فراروي همگان قرار گيرد؛ تا در پيمودن راه مستقيم، اطمينان و استواري فراهم گردد. توجه به اين فرهنگ سازي انديشه ها را بالنده و رفتار را از خطرها مصون مي نمايد. اين ويژگي ها هواداران عترت را كه هوادار حق مي باشند بي دغدغه و با اطمينان به مقصد رهنمون مي سازد. در عين حال كه نقش آفريني فرهنگي باقر العلوم عليه السلام را به خوبي در حوزه فرهنگ و معارف شفاف مي سازد.