هنگامي كه اين گونه ويژگي ها فراهم شد و پيروان عترت ساماندهي شده اند و در انديشه و رفتار همگون عترت شدند، آنگاه جمعيت آنان، محفل آنان، از ديگران امتياز خواهد داشت. جمع آنان با ديگران تفاوت خواهد داشت. با فراهم آمدن چنين ويژگي ها، پيروان عترت شرف و افتخار براي اهل بيت قرار مي گيرند و پايه و اساس دين قرار خواهند گرفت. تشكل آنان با ديگران، تفاوت فراوان خواهد داشت. باقر العلوم عليه السلام امتيازات جمع شيعه و تشكل شيعي را اين گونه تحليل مي نمايد:

امام صادق عليه السلام مي فرمايد همراه پدرم وارد مسجدالنبي شديم هنگامي كه پدرم جمع شيعيان را مشاهده نمودند، خويشتن را در جمع آنان قرار داده، درباره آنان اين گونه سخن فرمودند: فسلم عليهم ثم قال اني و الله لاحب رياحكم و ارواحكم فأعينوني علي ذلك بورع و اجتهاد، «سوگند به خدا من نسيم شما را دوست دارم و من ارواح شما را دوست مي دارم. شما در مسير حق، مرا با تقوا و تلاش ياري رسانيد»

انتم شيعة الله و انتم انصار الله و انتم السابقون الاولون و السابقون الاخرون و السابقون في الدنيا و السابقون في الاخرة الي الجنة. «شما پيروان خدا مي باشيد. شما ياوران خدا مي باشيد، شما پيشگامان پيشينيان و پيشگامان پسينيان هستيد. شما پيشگامان اين سرا و پيشگامان به سوي بهشت در آن سرا خواهيد بود».



[ صفحه 232]



قد ضمنا لكم الجنة بضمان الله عزوجل و ضمان رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم و الله ما علي درجة الجنة اكثر ارواحا منك فتنافسوا في فضايل الدرجات، انتم الطيبون و نساؤكم الطيبات كل مؤمنة حوراء عيناء و كل مؤمن صديق. «ما به ضمان و اعتماد به خدا و رسول الله، بهشت را براي شما ضمانت مي كنيم، سوگند به خدا در مراحل و درجات بهشت شما بيشترين ارواح هستيد. پس در فراهم آوردن فضايل از يكديگر سبقت بگيريد. مردان شما پاك و زنان شما پاك و طيب هستند. زنان مؤمن شما همانند حوريان چشم فراخ و مردان مؤمن شما راستگو مي باشند.»

آنگاه باقر العلوم عليه السلام از زبان علي عليه السلام در مورد امتيازهاي شيعه سخن را ادامه مي دهد: قال اميرالمؤمنين لقنبر يا قنبر أبشر و بشر و استبشر فوالله لقدمات رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم. و هو علي امته ساخط الا شيعة، الا و ان لكل شي ء عزا و عز الاسلام الشيعة الاوان لكل شي ء دعامة و دعامة الاسلام الشيعة الاوان لكل شي ء ذروة و ذروة الاسلام الشيعة، الاوان لكل شي ء شرفا و شرف الاسلام الشيعة الاوان لكل شي ء سيدا و سيد المجالس مجالس الشيعة....

«اميرالمؤمنين عليه السلام به قنبر فرمودند: بر تو بشارت باد و بر ديگران نيز بشارت بده كه رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم در حالي رحلت نمودند كه از امت خويش به جز شيعه رضايت خاطر نداشتند! آگاه باش براي هر چيزي سرافرازي است و سرافرازي اسلام شيعه است. آگاه باش براي هر چيزي ستوني است و ستون اسلام شيعه است. آگاه باش براي هر چيزي سرآمد و تاج است و سرآمد اسلام شيعه است. آگاه باش براي هر چيزي ارجمندي و شرافت است، ارجمندي اسلام شيعه است. آگاه باش براي هر محفلي سرور است،



[ صفحه 233]



سيد و سرور مجالس، مجالس شيعه است.»

آنگاه ادامه مي دهد كه براي هر سرزمين پيشوايي است و پيشواي كره زمين نقاطي است كه شيعه در آن زندگي مي كند. اگر شما شيعيان بر روي زمين نبوديد هيچ سبزينه اي رويش نمي كرد. اگر شما نبوديد خداي سبحان به ديگران هيچ نعمتي را ارزاني نمي كرد. پيروان ما با نور خدا سخن مي گويند، مخالفان شيعه، بي انديشه سخن مي گويند. هر شيعه اي كه به خواب مي رود خداي عزوجل روحش را به آسمان مي برد و آن را مبارك و گرامي مي دارد. اگر عمرش پايان يافته در گنجينه هاي باغ هاي بهشت و در سايه عرش خودش آن را جاي مي دهد. اگر اجل وي فرا نرسيده است، فرشتگان خدا وي را در امنيت كامل به بدنش باز مي گردانند.

به خدا سوگند حجاج شما شيعيان و عمره گزاران شما برگزيدگان خداي عزوجل مي باشند. تهي دستان شما مانند بي نيازها هستند، اغنيا شما افراد قانع هستند و تمام شما از زمره افرادي هستيد كه خدا شما را فرا خوانده و شما اجابت نموده ايد. و انكم كلكم لاهل دعوته و اهل اجابته [1] .

آنگاه در گفتاري ديگر در مورد برتري شيعيان اين گونه سخن مي گويد: خداي تبارك و تعالي ما را از نور عظمت خويش پديد آورد و ما را از رحمت خويش آفريد. شما شيعيان را از روح ما پديد آورديد . ما بر شما مهربانيم و شما نيز به ما روي مي آوريد، فنحن نحن اليكم و انتم تحنون الينا. [2] حضرت به جابر فرمودند: نحن و محبونا من طينة واحدة. [3] «ما و دوست داران ما از يك سرشت آفريده شده ايم.» و نيز از زبان رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم



[ صفحه 234]



مي فرمايد: پيروان علي رستگارانند، ان عليا و شيعته هم الفائزون. [4] ان شيعتنا هم الفائزون يوم القيمة. [5] «شيعيان ما در قيامت رستگارند.» و نيز فرمود: لا تطعم النار واحدا وصف هذا الامر، [6] «كسي كه ولايت عترت را باور داشته باشد، طعم آتش را نخواهد چشيد».

در روز قيامت پيامبران، فرشتگان، شهدا، بندگان شايسته خدا به مقام شيعه غبطه مي ورزند، يغبطهم النبيون و الملائكة و الشهداء و الصالحون. [7] در مورد عنايت ويژه اي كه عترت نسبت به شيعيان دارد، اين گونه سخن مي گويد، نحن نعطي شيعتنا ما نشاء من امر علمنا. [8] «ما دانش هاي ويژه را در اختيار شيعيان خود قرار مي دهيم.» كه نمونه آن در مورد جابر جعفي آورده شد كه هزاران حديث را از زبان باقر العلوم عليه السلام فرا گرفته بود و اجازه نداشت آنها را به ديگران بازگو كند به امام عرض كرد دانش ها در سينه موج مي زند و قرار مرا گرفته است چه كار كنم! [9] .

به نظر مي رسد سخنان امام در اين راستا بسيار عرشي و ارزنده است. به همين خاطر اندكي طولاني آورده شد.

باقر العلوم عليه السلام اين گونه تشكل همسوي عترت را ساماندهي فرهنگي مي نمايد. باقر العلوم عليه السلام اين گونه انديشه ها را بالنده مي سازد و اين گونه افرادي امين و كارآمد، واقع گرا و استوار و پر تلاش پرورش مي دهد. و فرهنگ تشكل همسو را اين گونه بارور مي سازد.



[ صفحه 235]



از نظر انديشه انديشه بالنده و زلال، انديشه پيروان عترت است. كه از هر گونه خطر انحراف در امان مي باشند. فرهنگ آنان فرهنگ وحي است. رفتار آنان رفتاري همگون با وحي مي باشد. اين محورها بخش كوچك از فرهنگ سازي ها و رهنمون هاي باقر العلوم عليه السلام مي باشد. افزون بر اين كه پايه ها و اساس فقه شيعه را كه همان فقه شريعت و همگون با آخرين وحي الهي است، گفتار باقر العلوم و صادق آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم شكل مي دهد. فقه؛ يعني بيان حقوق و بيان بايد و نبايد اجتماعي و خانوادگي و اقتصادي و چرخش زندگي جامعه بر اساس مباني حقوقي آن است، اگر مبناي حقوقي صحيح و همگون با واقعيت هاي اجتماعي وجود نداشته باشد، جامعه سامان نمي يابد. سامان دهي جامعه بر اساس فقه و حقوق است و نقش باقر العلوم عليه السلام نقش اول در اين ميدان وسيع است.