فـرزنـدان و نـوادگـان امـام حـسـن مـجـتبي (ع ) به سادات حسني شهرت دارند. بزرگان سادات حسني كه معاصر امام باقر (ع ) بودند عبارتند از:

1ـ (زيد بن امام حسن (ع ) متولي صدقات پيامبر (ص )، با جلالت ، صاحب طبعي كريم ، نفسي ظـريـف ، و اهـل بـرّ و نيكي بود. او گر چه با عمويش در كربلا نبود و مدتي نيز با زبيريان بود،.(223) ولي عارف به افضليت امام باقر عليه السلام بود. عمر بن عبدالعزيز به حاكم مدينه نوشت تا صورت صدقات امام علي و افراد ديگري را براي وي بفرستد. حاكم صـورت صـدقـات را از زيـد بـن حـسـن كه بزرگ علويان بود، تقاضا كرد و وي جواب داد كه والي صـدقـات امـام عـلي بـعداز خودش حسن و بعداز او حسين بود. بعد از حسين ، علي بن الحسين مـتـولي گـرديـد و الان مـحـمـد بـن عـلي مـتـولي و مـسـؤ ول اصلي صدقات است ، نزد ايشان بفرست و صورت صدقات را طلب كن ..(224)

وي نه ادعاي امامت كرد و نه كسي درباره او چنين ادعايي داشت .

2ـ (حـسن بن امام حسن (ع ) معروف به حسن مثني ، ايشان در كربلا حضور داشت و بعد از شهادت امـام و يـارانـش ، وي را مجروح يافتند و با شفاعت بعضي از لشكريان از كشتن وي صرف نظر كـردنـد. او هـمـسـر فـاطـمـه دخـتـر امـام حـسـيـن عـليـه السـلام بـود. سـيـدي بـا جـلالت ، فـاضل و پرهيزكار بود. فرزندان او پرچمدار قيام و انقلاب در دوران بني عباس و سپر امامان عـليـهـم السـلام بـودنـد. او در سـال 96 بـه دسـيـسـه سـليـمـان بـن عـبـدالمـلك مـسـموم و شهيد شد..(225)

3ـ (عـبـدالله مـحـض ) و فـرزنـدانـش ، عـبدالله محض ، حسن مثلث و ابراهيم غَمر،.(226) فـرزنـدان حسن مثني و فاطمه دختر امام حسين عليه السلام بودند و به همين جهت عبدالله را محض مي ناميدند چون نسب او فاطمي خالص بود. او در زمان خودش شيخ و بزرگ بني هاشم و فردي شـجاع و قوي النفس بود. ابو سلمه خلال وقتي حركت خود عليه بني اميه را شروع كرد، ابتدا تـصـمـيـم گـرفـت امـام صـادق يـا عـبـدالله مـحض يا عمر فرزند امام سجاد عليه السلام را جلو بياندازد. به همين جهت براي هر سه نفر نامه اي با يك مضمون نوشت و آنان را براي به عهده گـرفتن رهبري مخالفان اموي دعوت كرد. عبدالله وقتي نامه ابو سلمه را دريافت كرد، با امام صـادق بـه مـشـورت نـشـسـت و امام او را از واقعيت قضيه با خبر ساخت و از همراهي با ابو سلمه برحذر داشت ..(227)

محمّد ملقّب به نفس زكيه و ابراهيم از فرزندان صاحب نام عبدالله بودند. آن دو در زمان منصور پرچم قيام عليه بني عباس را برافراشتند و به شهادت رسيدند.

مـنـصـور بـراي بـه دام انـداختن محمد و ابراهيم ، عبدالله و برادران و فرزندان و نوادگانش را دسـتـگـيـر و زنـدانـي نـمـود و بـسـيـاري از آنـان از جـمـله عـبـدالله در حـبـس مـنـصـور شـهـيـد شدند..(228)

گـروهـي از زيديه پس از زيد و يحيي به امامت محمد بن عبدالله ـ نفس زكيه ـ معتقد شدند و وي را مـهـدي پـنـداشـتـند و گمان كردند كه او نمرده و همان مهدي موعود است كه دوباره ظهور خواهد كرد..(229)