بيرون آوردن سيب بهشتي از داخل يك سنگ
جابر بن يزيد مي گويد: حضرت امام محمد باقر عليه السلام در حال رفتن به حيره بود و من در خدمت آن حضرت بودم. چون به كربلا مشرف شديم، به من فرمود: «اي جابر! اين زمين براي ما و شيعيان ما، بوستاني است از بوستانهاي بهشت و براي دشمنان ما حفره اي است از حفره هاي جهنم.»
آنگاه به من فرمود: «اي جابر!»
[ صفحه 281]
عرض كردم: «لبيك يا سيدي.»
حضرت فرمود: «چيزي مي خوري؟»
عرض كردم: «بلي يا سيدي.»
پس دست مباركش را در ميان سنگها داخل كرد و براي من سيبي را بيرون آورد كه هرگز سيبي به آن خوشبوئي نديده بودم و به هيچ وجه به ميوه هاي دنيائي شباهت نداشت.
دانستم از ميوه هاي بهشت است و از آن خوردم و از بركت و فضيلت آن تا چهل روز به هيچ طعامي محتاج نيافتم و حدثي از من حدوث نيافت. [1] .
پاورقي
[1] مدينة المعاجز.