مي گويند روزي امام محمد باقر عليه السلام سرگذشت شداد را تعريف مي كرد تا اينكه مردي به نام نضر بن قراوش كه مرد خبيثي بود داخل شد و در جايي نشست كه مي توانست سخنان امام باقر عليه السلام را بشنود.

ياران آن حضرت ناراحت شدند و گفتند: «او مرد خبيثي است و همه چيز را شنيد.»

امام باقر عليه السلام فرمود: «نه، چنين نيست اگر از او بپرسيد، متوجه مي شويد كه هيچ چيز از سخنان مرا به ياد ندارد.»

برخي از اصحاب گفتند: «بعدها او را ديديم و به او گفتيم: از احاديثي كه آن روز از ابوجعفر شنيدي براي ما بگو.»

او گفت: «قسم به خدا! هيچ چيزي چه كم و چه زياد از گفتار او را نفهميدم.» [1] .