خبر غيبي از مرگ راشد
ابوبصير مي گويد: امام باقر عليه السلام به مردي كه اهل افريقيه بود فرمود: «حالت راشد چگونه است؟»
او عرض كرد: «وقتي كه من از وطنم بيرون مي آمدم او زنده و تندرست بود و به شما نيز سلام رساند.»
حضرت فرمود: «خداوند او را رحمت كند.»
عرض كرد: «مگر راشد مرد؟»
حضرت فرمود: «آري.»
عرض كرد: «كي اين اتفاق افتاد؟»
حضرت فرمود: «دو روز بعد از بيرون آمدن تو.»
عرض كرد: «به خدا سوگند كه مرضي نداشت.»
حضرت فرمود: «مگر هر كسي كه مي ميرد به سبب مرضي مي ميرد.»
از آن حضرت پرسيده شد: «راشد كيست؟»
حضرت فرمود: «از مواليان و محبان ما بود.»
سپس فرمود: «هر گاه چنين دانستيد كه براي ما نيست چشمهائي كه ناظر شما باشد و گوشهائي كه بشنوند حرفهاي شما را پس بد چيزي دانسته ايد، به خدا سوگند كه بر ما پوشيده
[ صفحه 307]
نيست چيزي از اعمال شما! پس ما را جميعا حاضر بدانيد و خويشتن را عادت به خير بدهيد و از اهل خير بوده و به آن معروف باشيد، به درستي كه من اولاد و شيعه ي خود را به اين مطلب امر مي كنم.» [1] .
پاورقي
[1] منتهي الآمال.