جابر فرزند عبدالله بن عمرو بن حرام بن كعب بن غنم بن كعب سلمه بود، او سلمي و از بني سلمه مادرش نسبيه دختر عقبه بن عدي بن ستان بود.

فضل بن شاذان مي گويد: جابر بن عبدالله رضوان الله تعالي عليه از سبقت گيرندگان در امر ولايت اميرالمؤمنين علي عليه السلام بود. جابر راوي صحيفه ي فاطمه ي زهرا عليهاالسلام است كه در آن امامت دوازده گانه عليهم السلام آورده شده است. [1] .

او اول كسي است كه به زيارت قبر مطهر حضرت سيد الشهداء اباعبدالله الحسين عليه السلام در اربعين شهادت آن حضرت مشرف شد. جابر از اصحاب رسول الله، اميرالمؤمنين علي، حسن بن علي، حسين بن علي، علي بن الحسين و امام محمد باقر عليهاالسلام بود.

درباره اش گفتند: كه او در هجده جنگ همراه با پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم شركت كرد و در جنگ صفين در كنار علي بن ابيطالب عليه السلام با دشمنان جنگيد.

جابر در اظهار عشق و محبت نسبت به اهل بيت عليهم السلام بي پروا و صريح بود به همين جهت گاهي در مجالس مدينه تكيه بر عصاي خويش مي داد و مي گفت:

«علي خير البشر من ابي فقد كفر معاشر الناس ادبو اولادكم علي حب علي بن ابيطالب فمن ابي فلينظر في شأن أمه»

علي عليه السلام بهترين انسانها است هر كس منكر مقام او باشد



[ صفحه 28]



كافر است. اي گروه انصار فرزندان خود را با محبت علي بن ابيطالب تربيت كنيد و هر كس كوتاهي كند اين ارتباط با مادرش دارد و نقص از اوست.

كسي از مخالفين با جابر برخورد نمي كرد زيرا كه او پيرو بزرگ و هم صحبت رسول الله صلي الله عليه و اله و سلم بود جابر عمرش آنقدر طولاني شد تا جزء اصحاب امام باقر عليه السلام شد و سلام پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم را به امام عليه السلام ابلاغ كرد و رسول الله به او فرموده بود:

«انك ستدرك يا جابر رجلا من اهل بيتي اسمه اسمي و شمائله شمائلي، يبقر العلم بقرا فاذا لقيته فأقرأه عني السلام».

بدرستي كه تو بزودي مردي از اهل بيت مرا درك مي كني كه او هم نام من هم سيماي من و شكافنده علم است هر وقت او را ملاقات كردي سلام مرا به او برسان [2] .