بنا بر نقل ابن عباس و نجاشي اوثقه، جليل القدر و قاري قرآن در مسجد كوفه بود و صاحب كتابي بود كه عده اي از اصحاب ما از آن نقل روايت مي كنند [1] او كسي است كه دينش را به محضر امام صادق عليه السلام عرضه داشت تا امام عليه السلام آن را امضاء كند.

عبدالله از حواريون امام باقر و امام صادق عليهماالسلام بوده از نظر رتبه و مقام در رديف زراره و امثال اوست. فقيه و چشم طائفه ي شيعه بوده است.

تا جائي كه امام صادق عليه السلام در حقش فرمود:

«ما وجدت احد يقبل وصيتي أمري الا عبدالله ابن ابي يعفور».



[ صفحه 36]



هيچكس را همانند عبدالله بن ابي يعفور نيافتم كه اينگونه سفارشات مرا قبول كند و از دستورات من اطاعت نمايد.

ابي كهمش مي گويد يك وقت خدمت امام صادق عليه السلام شرفياب شدم و عرض كردم كه عبدالله ابن ابي يعفور به شما سلام رساند امام عليه السلام فرمود: بر تو و بر او سلام هرگاه او را ملاقات كردي سلام مرا به او برسان و بگو كه جعفر بن محمد عليه السلام به تو مي گويد كه خود را موظف و مكلف بدان به آنچه را كه من از ناحيه رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم به تو ابلاغ مي كنم همچنان كه اميرالمؤمنين علي عليه السلام به صداقت در گفتار و حفظ امانت آنچه را از پيامبرش مي رسيد به مردم مي رساند.

عبدالله بن ابي يعفور مي گويد يك روز به امام صادق عليه السلام عرض كردم قسم به خدا اگر اناري را دو نيم كنم و بفرمائيد كه نصف آن حلال و نصف ديگر حرام است از صميم دل قبول مي كنم، امام عليه السلام در پاسخ او دعا كرد و فرمود خداوند رحمتت كند. و بالاخره پرونده ي سراسر سعادت او بسته شد در حالي كه سعيش مشكور و عملش مقبول و مورد رضاي خدا و رسول و امامان معصوم بود. جانش قبض شد جايش در بهشت در كنار اميرالمؤمنين و اهل بيت عليهم السلام قرار گرفت [2] .