امام محمد باقر عليه السلام سرانجام پس از پنجاه و هفت سال زندگي در حالي كه مدت هجده سال امامت شيعيان خويش را به عهده داشت، شربت شهادت را نوشيد. گويند زهري را كه از طريق زين اسب به ايشان خورانده بودند، باعث مسموميت امام باقر عليه السلام شد. او در نخستين روز سال يكصد و چهارده هجري بر اثر اين مسموميت از پاي در آمد.



[ صفحه 10]