امام باقر عليه السلام فرموده است: اگر جوان شيعه اي را نزد من بياورند كه تفقه در دين نمي كند، او را به مجازات دردناكي كيفر خواهم كرد.

مفضل ابن عمر نقل مي كند كه در خدمت امام محمد باقر عليه السلام بودم كه در بين مكه و مدينه به قافه اي رسيديم و در آن ميان مردي بود كه الاغش مرده و متاع و اموال او بر زمين مانده بود و داشت گريه مي كرد و وقتي نگاهش به حضرت افتاد جزع كرد و گفت: يابن رسول الله نه بار برداري كردم و نه قوت حركت، مي ترسم دوستان من بروند و تنها در اين صحرا بمانم. حضرت دست به دعا برداشت هنوز دعايش تمام نشده بود كه الاغ آن مرد زنده شد و باعث خوشحالي فراوان آن مرد گرديد.



[ صفحه 22]