امام باقر عليه السلام فرموده است: اين خيلي بد است كه انسان به چيزي ديگران را نكوهش كند كه خودش نمي تواند آن بدي را ترك كند.

حسين بن بسطام، و برادرش ابوعتاب در كتاب طب الائمه عليهم السلام از سدير نقل مي كنند كه گفت: ريگي برداشتم و با آن گوش خود را خاراندم، ريگ در گوشم فرو رفت و هر چه تلاش كردم، بيرون نيامد. اطباء هم نتوانستند آن را از گوشم خارج كنند. پس به حج رفتم و حضرت باقر عليه السلام را ملاقات كرده و درد خود را به او گفتم: به حضرت صادق عليه السلام فرمود: دست او را بگير و در روشنايي ببر و در گوش او نگاه كن. آن حضرت گوشم را نگاه كرد و گفت: چيزي نمي بينم. پدرش فرمود: نزديك بيا. چون به نزديك حضرت رفتم، عرض كرد: خدايا! چنان كه ريگ را داخل گوش كردي، بدون رنج و زحمت بيرون آور؛ به من فرمود: سه مرتبه اين جمله را بگو. چون سه مرتبه گفتم، فرمود: انگشت خود را داخل گوش كن؛ داخل كردم و با همان انگشتي كه داخل كرده بودم، بيرون آوردم. الحمدلله رب العالمين.



[ صفحه 113]