سَمعْتُ بِنْت الْحَسَنِ بنِ عَلي عليهماالسلام تَقُول:

«لا يَكُونُ هذا الاَمْرُ الَّذي تَنْتَظِرُونَ حَتّي يَبْرَأ بَعْضُكُم مِنْ بَعْضٍ وَ يَلْعَن بَعْضُكُم بَعْضَا وَ يَتْفَل بَعْضُكُم فِي وَجْهِ بَعْضٍ وَ حَتّي يَشْهَدَ بَعْضُكُم بِالكُفْرِ عَلي بَعْضٍ.

قُلْتُ: ما فِي ذلِكَ الخَيْر؟

قالَ: اَلْخَيْرُ كُلُّه فِي ذلِكَ عِنَدَ ذلِكَ يَقُومُ قائِمنا فَيَرْفَعُ ذَلِكَ كُلُّه؛ [1] .

عميره دختر نفيل مي گويد:

شنيدم كه دختر حسن بن علي(ع) فرمود:

ظهوري كه منتظر آن هستيد تحقق پيدا نمي كند تا آن زمان كه بعضي از شما از بعضي ديگر دوري كنند و برخي از شما برخي ديگر را لعن كنند و گروهي از شما آب دهان بر صورت گروهي ديگر بيندازد؛ تا آنجا كه جمعي از شما بر كفرِ جمعي ديگر شهادت دهند.

پرسيدم: در آن زمان خير در چيست؟

فرمود: خير تمامش در ظهور است. در آن روز قائم ما قيام مي كند و تمام آن دشمنيها را از بين مي برد.»

بر اساس اين حديث شريف درباره فاطمه بنت الحسن دو نكته اهميت دارد:

يكي آنكه طبق سند روايت، فرد يا افرادي از زنان از محضر اين بانوي گرانقدر استفاده علمي و معنوي مي برده اند. چنانكه عميره، دختر نفيل، شاگرد اين بانوي بزرگوار بوده است. ديگر آنكه متن حديث نشان از كرامت اين بانوي والامقام و علم او به برخي از حوادث آينده است.