حضرت باقر (عليه السلام) در سال 57 هجري در شهر «مدينه» چشم به جهان گشود. او هنگام وفات پدر خود امام زين العابدين (عليه السلام) كه در سال 94 رخ داد، سي و نه سال داشت. نام او «محمد» و كنيه اش «ابوجعفر» است و «باقر» و «باقر العلوم» لقب او مي باشد.

مادر حضرت «ام عبدالله» دختر امام حسن مجتبي (عليه السلام) و از اين جهت نخستين كسي بود كه هم از نظر پدر و هم از نظر مادر فاطمي و علوي بوده است.

امام باقر در سال 114 هجري در شهر مدينه درگذشت و در قبرستان معروف بقيع، كنار قبر پدر و جدش، به خاك سپرده شد. دوران امامت آن حضرت هيجده سال بود.