خلفاي پيشين بني اميه در اوقات فراغت خويش به اخبار جنگها و داستانهاي شجاعان قديم عرب و قصائد شعرا گوش مي دادند، ولي در زمان خلفاي بعدي و از آن جمله «يزيد بن عبدالملك» ساز و آواز جاي قصائد و اشعار را گرفت و در بزمهاي شبانه دربار خلافت، به جاي قصائد حماسي شعرا و داستانهاي جنگي، ساز و آواز رايج گرديد.