هشام مردي بخيل، خشن، جسور، ستمگر، بيرحم و سخنور بود. [1] او در جمع آوري ثروت و عمران و آبادي مي كوشيد و در زمان خلافتش بعضي از صنايع دستي رونق يافت؛ لكن از آنجا كه وي شخصي بي عاطفه و سختگير بود، در دوران حكومت او، زندگي برمردم سخت شد و احساسات و عواطف انساني در جامعه روبه زوال رفت و رسم نيكوكاري و تعاون برچيده شد، به طوري كه هيچ كس نسبت به ديگري دلسوزي و كمك نمي كرد! [2] .