فتنه انگيزي يهوديان، سرسخت ترين دشمنان اسلام، از بعثت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله آغاز شد و ساليان متمادي به فتنه انگيزي خود به صورت پنهاني و آشكار ادامه دادند. آنان از حربه هايي مانند جعل احاديث استفاده مي كردند و تلاش خود را بيشتر متوجه محافل علمي مسلمانان با حركتي خزنده در فقه و كلام ادامه مي دادند.

مبارزه با انديشه خطر آفرين يهود و شناساندن خط توطئه اي كه براي خدشه دار كردن اسلام ترسيم كرده بودند، يكي از تلاش هاي دراز مدت و گسترده ي امام باقر عليه السلام را به خود اختصاص داد. يهودياني كه در محيط زندگاني مسلمانان مي زيستند، آنان كه اسلامي ظاهري آورده بودند و يا هنوز بر آيين يهود پا مي فشردند، تلاش مي كردند تا قبله ي خود، بيت المقدس را برتر از قبله ي مسلمانان جلوه دهند و در اين باره كوشش بسيار مي كردند. زراره مي گويد: «نزد امام باقر عليه السلام كه روبه روي كعبه نشسته بود، نشسته بودم. فرمود: مي دانستي كه نگريستن به خانه ي خدا عبادت است؟ در اين لحظه مردي از قبيله «بُجَلية» به نام «عاصم بن عمر» وارد شد و به امام گفت: كعب الاحبار مي گويد: كعبه هر صبح در برابر بيت المقدس سجده مي آورد. امام فرمود: نظر تو در مورد سخن كعب الاحبار چيست؟ گفت: راست گفته است. امام فرمود: تو و كعب الاحبار هر دو دروغ مي گوييد. و امام خشمگين شد به گونه اي كه راوي مي گويد هرگز امام را به خاطر سخن كسي اين قدر خشمگين نديده بودم. امام فرمود: خداوند خانه اي به بلند مرتبگي اين خانه [و به كعبه اشاره كرد] نيافريده و هيچ جايي را به سان آن گرامي نداشته است...».