دوران خلافت وليد بن عبدالملك، دوره فتح و پيروزي مسلمانان در نبرد با كفار، وسعت حكومت اسلامي به شرق و غرب و پيوستن بخش هايي از هند، كابل، كاشغر، طوس و مناطق مختلف و امتداد آن به اندلس بود. [1] او سركش، خدانشناس، ستمگر، فاسد، عياش و هرزه بود. [2] روزي شراب مي خورد و روز ديگر آن را ترك مي كرد. [3] .