هشام بن عبدالملك تصميم گرفت امام باقر را به مسابقه تيراندازي فرا خواند تا به واسطه ي شكست او در مسابقه، امام را در نظر مردم حقير و كوچك جلوه دهد! به همين جهت پيش از ورود امام(عليه السلام) به قصر خلافت، عدّه اي از درباريان را واداشت نشانه اي نصب كرده مشغول تيراندازي گردند.

امام باقر وارد مجلس شد و اندكي نشست.

ناگهان هشام رو به امام كرد و گفت: آيا مايليد در مسابقه تيراندازي شركت نماييد؟ حضرت فرمود: من ديگر پير شده ام و وقت تيراندازي ام گذشته است، مرا معذور دار.

هشام كه خيال مي كرد فرصت خوبي به دست آورده و امام باقر را با شكست مواجه ساخته است، اصرار و پافشاري كرد و وي را سوگند داد و همزمان به يكي از بزرگان بني اميّه اشاره كرد كه تير و كمان خود را به آن حضرت بدهد.

امام(عليه السلام) دست برد و كمان را گرفت و تيري در چلّه كمان نهاد و نشانه گيري كرد و تير را درست به قلبِ هدف زد! آن گاه تير دوم را به كمان گذاشت و رها كرد و اين بار تير در چوبه تير قبلي نشست و آن را شكافت! تير سوم نيز به تير دوم اصابت كرد و به همين ترتيب نُه تير پرتاب نمود كه هر كدام به چوبه ي تيرِ قبلي خورد!اين عمل شگفت انگيز، حاضران را به شدّت تحت تأثير قرار داده، اعجاب و تحسين همه را برانگيخت.

هشام كه حساب هايش غلط از آب درآمده و نقشه اش نقش بر آب شده بود، سخت تحت تأثير قرار گرفت و بي اختيار گفت: آفرين بر تو اي اباجعفر! تو سر آمد تير اندازان عرب و عجم هستي، چگونه مي گفتي پير شده ام؟! آن گاه سر به زير افكند و لحظه اي به فكر فرو رفت.

سپس امام باقر و فرزند برومندش امام صادق(عليه السلام) را در جايگاه مخصوص كنار خود جاي داد و فوق العاده تجليل و احترام كرد و رو به امام كرد و گفت: قريش از پرتو وجود تو شايسته سروري بر عرب و عجم است.

اين تيراندازي را چه كسي به تو ياد داده است و در چه مدّتي آن را فرا گرفته اي؟ حضرت فرمود: مي داني كه اهل مدينه به اين كار عادت دارند، من نيز در ايّام جواني مدّتي به اين كار سرگرم بودم ولي بعد آن را رها كردم، امروز چون تو اصرار كردي ناگزير پذيرفتم.

هشام گفت: آيا جعفر نيز مانند تو در تيراندازي مهارت دارد؟ امام فرمود: ما خاندان، اكمال دين و اتمام نعمت را كه در آيه «أَلْيَوْمَ أكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ» آمده از يكديگر به ارث مي بريم و هرگز زمين از چنين افرادي خالي نمي ماند.

اينك در ميان سخنان اخلاقي و تربيتي آن امام معصوم، چهل حديث برگزيده راكه هر كدام رهنمودي پربها در جهت تعالي اخلاق و نزديك شدن به خداست به جويندگانِ مكتبِ آن امامِ هُمام تقديم مي دارم.