«فَلَرُبَّ حَريص عَلي أَمْر مِنْ أُمُورِ الدُّنْيا قَدْ نالَهُ، فَلَمّا نالَهُ كانَ عَلَيْهِ وَبالاً وَشَقِيَ بِهِ وَلَرُبَّ كارِه لاَِمْر مِنْأُمُورِ الاْخِرَةِ قَدْ نالَهُ فَسَعِدَ بِهِ.»:

چه بسا حريصي بر امري از امور دنيا دست يافته و چون بدان رسيده باعث نافرجامي و بدبختي او گرديده است، و چه بسا كسي كه براي امري از امور آخرت كراهت داشته و بدان رسيده، ولي به وسيله آن سعادتمند گرديده است.