بازگشت
دو خصلت عالم
«لا يَكُونُ الْعَبْدُ عالِمًا حَتّي لا يَكُونَ حاسِدًا لِمَنْ فَوْقَهُ وَ لا مُحَقِّرًا لِمَنْ دُونَهُ.»:
هيچ بنده اي عالم نباشد تا اين كه به بالا دست خود حسد نبرد و زير دست خود را خوار نشمارد.