غذا دادن به مؤمنين به ويژه شيعيان را بسيار مهم مي شمرد [1] و به ياران خود سفارش مي كرد، كه دوستان و هم كيشان خود را ميهمان كنند و غذا بدهند [2] مي فرمود:«كمك به خانواده يك مسلمان و سير كردن شكمشان و بي نياز كردن آنها از مردم، برايم از هفتاد حج بهتر است» [3] به سير كردن شكم خيلي اهميت مي داد. و سير كردن يك نفر نزد وي از آزاد كردن يك بنده بهتر بود. [4] خانه اش منزلگاه شيعيان، مسلمانان، غريبان و رهگذران بود، ميهمان زياد به خانه مي برد. به ميهمانان غذاي لذيذ مي داد، [5] اجازه نمي داد ميهمانش كاري انجام دهد. [6] .