ابو ثمامه گويد: حضور امام باقر (عليه السّلام) رسيدم و عرض كردم: فدايت شوم! من مردي هستم كه مي خواهم در مكه اقامت گزينم، ولي يكي از پيروان مذهب مرجئه [1] از من طلبكار است و من به او مديون مي باشم.نظر شما چيست؟ (آيا بهتر است كه به وطنم بازگردم و بدهكاريم را به آن مرد بپردازم، يا با توجه به اين كه مذهب آن مرد مذهب باطلي است، مي توانم پرداخت بدهي خود را به تأخير انداخته، همچنان در مكه بمانم؟)

امام فرمود: به سوي طلبكار باز گرد و قرضت را ادا كن و مصمم باش به گونه اي زندگي كني كه هنگام مرگ و ملاقات خداوند، طلبي از ناحيه ديگر بر عهده تو نباشد، زيرا مؤمن هرگز خيانت نمي كند. [2] .