بازگشت

رعايت جمال و زيبايي شرافتمندانه


ائمه (عليه السّلام) به تناسب شرايط زماني و مسؤوليتهاي اجتماعي خود، زندگي مي كرده اند.

در حالات علي (عليه السّلام) ديده شده است كه آن حضرت در دوران حكومت و فرمانروايي خويش، كفشهايش را خود وصله مي زد و از ساده ترين و كم بهاترين جامه ها استفاده مي كرد، ولي آن حضرت شيوه زندگي خود را براي همگان تجويز نمي نمود و مي فرمود: من چون حاكم جامعه هستم، وظيفه خاصي دارم و بايد در حد پايين ترين طبقات جامعه زندگي كنم تا آنان با مشاهده وضع من، در خود احساس آرامش و رضايت كنند.

اما ساير امامان (عليهم السّلام)، از آنجا كه مسؤوليت حكومت را بر عهده نداشته اند و در شرايط اجتماعي ويژه اي زندگي مي كرده اند، كه چه بسا استفاده از لباسهاي كم بها و وصله دار موجب تضعيف موقعيت اجتماعي آنان و توهين به شيعه مي شد، و بازتاب منفي داشته است، بر اساس وظيفه، آداب صحيح اجتماعي را رعايت كرده، به جمال و زيبايي شرافتمندانه در جامعه اهتمام مي ورزيده اند.

امام باقر (عليه السّلام) حتي در مورد چگونگي اصلاح محاسن خويش به مرد پيرايشگر رهنمود مي دهد. [1] و در انتخاب لباس براي خويش، عزت و شرافت و زيبايي شايسته را در نظر دارد! چنان كه گاه لباس فاخر و تهيه شده از خز مي پوشد. [2] و براي لباس رنگهاي جذاب و پر نشاط انتخاب مي كند. [3] .

امام باقر (عليه السّلام) از اين كه در اندام او آثار رخوت و كسالت و پژمردگي ظاهر باشد، متنفر بود.

حكم بن عتيبه مي گويد: امام باقر (عليه السّلام) را ديدم كه حنا بر ناخنها نهاده است.

امام به من فرمود: نظرت درباره اين كار چيست؟

عرض كردم: درباره كار شما چه مي توانم بگويم (شما خود آگاهتر هستيد و جز كار بايسته انجام نمي دهيد)، ولي در آداب و رسوم اجتماعي ما، جوانان ناخنهايشان را با حنا مي آرايند!

امام فرمود: اي حكم! وقتي كه انسان تنظيف مي كند و با دارو، موهاي زايد بدن را مي زدايد، دارو بر ناخنها اثر گذاشته و رنگ آن را شبيه ناخن مردگان مي سازد.رنگ آن را با حنا مي توان تغيير داد. [4] اين احاديث در مجموع مي رساند كه امام باقر (عليه السّلام) به چگونگي وضع لباس و زيبايي خويش در جامعه توجه داشته، بي قيدي و بد منظري و بي مبالاتي را نمي پسنديده است.




پاورقي

[1] عن محمد بن مسلم، قال: رأيت ابا جعفر (عليه السّلام) و الحجام يأخذ من لحيته فقال: دورها.بحار 46 / 299.

[2] قال: رأيت علي ابي جعفر محمد بن علي (عليه السّلام) جبة خز و مطرف خز.طبقات ابن سعد 5 / 321، سير اعلام النبلاء 4 / 407.

[3] عن مالك بن اعين، قال دخلت علي ابي جعفر (عليه السّلام) و عليه ملحفة حمراء شديدة الحمرة.بحار 46 / 292.

[4] رأيت ابا جعفر (عليه السّلام) و قد اخذ الحناء و جعله علي اظافيره فقال: يا حكم! ما تقول في هذا؟ فقلت: ما عسيت ان اقول فيه و انت تفعله، و ان عندنا يفعله الشبان، فقال: يا حكم ان الأظافير اذا اصابتها النورة غيرتها حتي تشبه اظافير الموتي، فغيرها بالحناء، كافي 6 / 509، بحار 46 / 299.