1. تأكيد بر رعايت تقوا و پرهيزكاري در سفر و حضر. روايت شده: مردي به محضر حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام شرفياب شد و عرض كرد: شما هميشه سفارش به تقوا مي كنيد؛ خصوصا در خطبه هاي نمازجمعه؛ تقوا چيست؟ حضرت فرمود: همانا تقوا اطاعت از خدا و دوري از گناه و معصيت است.

2. امام عليه السلام از كثرت مزاح و شوخي نهي مي فرمايد، زيرا هيبت و وقار مؤمن را از بين مي برد و از آبرويش نزد مردم مي كاهد؛ همچنان كه در جامعه ي كنوني نيز افرادي كه زياد شوخي مي كنند، چندان وجهه اي در ميان مردم ندارند. افرادي كه با سخنان بيهوده مردم را سرگرم مي كنند، هم آبروي خود را مي برند و هم توجه انسان را از واقعيت ها دور مي كنند. به اين حديث شريف توجه نماييد:



[ صفحه 76]



حضرت علي عليه السلام فرمود: كسي كه تو را به مطالب باطل خشنود سازد و با سخنان غير واقعي سرگرم نمايد، (حقايق را از تو پنهان داشته و) در حقت خيانت كرده است [1] .

3. دعا نمودن، آن هم در حق ديگران، اهميت زيادي دارد. در روايت آمده كه دعا مغز عبادت است. [2] از امام باقر عليه السلام روايت شده كه فرمود: دعا براي ديگران روزي را زياد مي كند.

آري؛ دعا از عبادات بزرگ است و توفيقي است از جانب خداوند تبارك و تعالي. همه ي حضرات معصومين، انبياي عظام و اولياي خدا عليهم السلام اهل دعا و نيايش و گريه و مناجات با خداوند متعال در تمامي حالات بودند.