عن أبي عبدالله الصادق عليه السلام قال: قال لي أبي: - في وصية له - يا جعفر، أوقف لي من مالي كذا و كذا لنوادب تندبني عشر سنين بمني - أيام الحج في مني -

و في وصية أخري لولده الصادق عليه السلام: و أوصي بثمانمئة درهم لمأتمه [1] .

امام صادق عليه السلام مي فرمايد: پدرم به من وصيت فرمود:اي جعفر! فلان مبلغ از مال من وقف كن تا نوحه گران به مدت ده سال در سرزمين مني در ايام حج برايم عزاداري كنند.

و در وصيت ديگري آمده است: حضرت هشتصد



[ صفحه 97]



درهم را براي عزاداري خويش قرار داد.

اين وصيت از بزرگ ترين نشانه هاي مظلوميت اهل بيت عليه السلام است، و به ما مي آموزد كه يكي از بهترين راه ها جهت معرفي شخيت امامان عليهم السلام و بيان مظلوميت آنان، برپاكردن مجالس سوگواري و شرح فضايل و مناقب امامان معصوم عليهم السلام است. سفارش امام باقر عليه السلام به عزاداري براي ايشان به مدت ده سال در سرزمين مني بود؛ در اجتماعي عظيم و در مكان و موقعيتي بسيار حساس و ارزنده كه جمع زيادي از كشورها و مليت هاي مختلف حضور دارند و جهت اداي فريضه ي حج جمع شده اند؛ حجي كه از اركان عظيم اسلام است كه هر كس آن را عمدا ترك كند، در حالي كه استطاعت داشته باشد، در پايان عمر به او خطاب مي شود: بمير به دين يهود و يا نصاري [2] .

آري؛ بيان مظلوميت امامان معصوم عليهم السلام و تاريخ زندگاني آنان، در حقيقت بزرگ ترين عبادت است؛ چرا كه مردم را با امام خود آشنا نموده، باعث مي شود معرفت بيش تري نسبت به معارف ديني پيدا كنند.